Narrative Coaching
Bram Flippo - Narrative Coaching
Veel nieuwe gezichten deze middag. Geweldig om als coaches bij elkaar te zijn, in de wetenschap dat we ons allemaal willen laten leiden door God.
Bram Flippo
Het verhaal van de mens, de mens van het verhaal.
Bram is geïnspireerd door David Drake, de grondlegger van Narrative Coaching. Diens missie is: “…to help create and spread new narrative methods that integrate personal and social transformation.” Het persoonlijke en de wereld-om-ons-heen horen dus bij elkaar!
Definitie van Drake:
Narrative Coaching is a mindful, experiential and holistic approach, that helps people shift their stories about themselves, others, and life itself to create new possibilities and new results.
Its experienced as a multisensory, multidimensional process.
Ervaring is belangrijker dan begrijpen en verklaren. Kennen gaat met al onze gevoelens, met ons hele wezen.
Deze manier van kennen gaat in tegen ons westerse denken, dat gestoeld is op het Griekse denken: abstract, verstandelijk, onpersoonlijk, afstandelijk, rechtlijnig. Bij de Grieken was Denken superieur aan Doen.
Hiertegenover staat het Hebreeuwse denken, dat veel meer uitgaat van ervaren, van luisteren met je hart en je gevoel. Het Hebreeuwse denken is concreet en zintuigelijk, persoonlijk en relationeel, meer-dimensioneel.
De Bijbel is óók op deze manier geschreven en eigenlijk alleen maar goed op deze manier echt te verstaan. Met je hele wezen, met je hart. Filippus vroeg de Ethiopiër: “Verstaat gij wat gij leest?” Toen hij dat schriftwoord met zijn hart en zijn verstand verstond, wilde hij gedoopt worden. (Hand.8:37)
Luisteren en het verhaal ervaren met je hart en je gevoel is wezenlijk.
De bijbel bestaat uit verhalen van mensen, verhalen over hun ervaringen. Verhalen zijn in de Bijbel essentieel, Het Woord is vleesgeworden. Het Woord is van wezenlijk belang.
We leven ons verhaal. Het verhaal bestaat al voordat het verteld kan worden. We dragen dat met ons mee Het lichaam kent het verhaal voordat het verstand het kan verklaren.. Dus we hebben een verbale rugzak…
We denken in taal, we zijn taal!
We oefenden een visualisering van een zuur snoepje in onze mond. Al was het slechts taal, we beleefden het alsof het werkelijk zo was! We proefden slechts taal!
In de coachpraktijk: luister naar het verhaal van de coachee. Begin met de situatie, besteed daar voldoende tijd aan. Wat is er, wat is waar voor de coachee? En ga dan naar de innerlijke wereld: wat maakt jouw verhaal? Vervolgens de stap naar de toekomst: hoe ga je verder, wat uit jouw verhaal belemmert je, wat geeft je kansen? En dan: hoe kun je het volhouden? Welke sterke punten uit jouw verhaal geven de kracht?
Narrative Coaching kent 6 principes:
- Vertrouw dat alles wat je nodig hebt er is, onder handbereik. Al je mogelijkheden zijn er al. (Hand. 17:28 Want in Hem leven wij, bewegen wij, zijn wij). We zijn taal geworden door Het Woord en we leven ons verhaal. We hebben dit geoefend door het maken van een tekening van een probleem. Het is er inderdaad al. En kijken vanuit verschillende invalshoeken: die zijn er al.
- Wees volledig aanwezig bij wat is, zonder oordeel. Dat betekent luisteren en de coachee volledig accepteren. Maak verbinding met het verhaal van de ander, maak verbinding met de ander.
We hebben dat geoefend en dat was een bijzondere ervaring. Meteen werd het luisteren naar de ander dieper en respectvol. - Spreek alleen wanneer het de stilte zou kunnen verbeteren. Durf stiltes te laten zijn. De coachee heeft dat soms nodig om de dimensies van zijn verhaal te ervaren.
- Focus op het genereren van ervaringen en niet van verklaringen. Als je bezig gaat met verklaren, dan ga je de ervaringen begrenzen. Geef ze de ruimte. Geef de coachee de ruimte. Als je verbinding met het verhaal van de coachee maakt dan is het als het gebd van Jezus: liefhebben met geheel je hart, geheel je ziel, geheel je kracht en geheel je verstand (Luc.10:27). Hierin herken je het Hebreeuwse denken: eerst de ervaring, het gevoel, je innerlijk, daarna het verstand. Niet eerst analyseren maar eerst ervaren. Door het lichaam de ruimte te geven is er ruimte voor het gevoel. We deden een mooie oefeningh om die verschilende dimensies (hart, ziel, kracht, verstand) te ervaren met probleemituaties. O.a. met 4 stoelen die de vier dimensies vertegenwoordigden. We ontdekten hoe meer dan anders we betrokken waren en met meer aandacht voor het persoonlijke verhaal van de coachee.
- Werk rechtsreeks met de narratieve elementen in het veld. Alles is er al, we hoeven niet te verklaren. Als er door de coachee associaties worden gemaakt, dan zijn dat narratieve elementen die mee genomen kunnen worden. Alle personen, dingen, emoties, die een rol spelen in het verhaal zijn bruikbaar. Soms kun je helpen door te vragen naar de omgeving waar het ingebachte probleem afspeelde. Dan komen de emoties van die situatie terug. Meestal is er een element dat niet gezien is, dat verrassend is, dat erkennig behoeft. Zoals verdriet om niet-erkenning. De coach stelt vragen om dat element te laten benoemen, niet om het te verklaren. Want dan haal je de coachee weer uit zijn ervaring.
- Sta op de drempel wanneer er een nieuw verhaal naar boven komt. Ga er niet meteen mee aan de haal, laat het bij de coachee. Wees respectvol. Laat de coachee die ruimte ingaan.
Het was een enerverende, inspirerende middag. Eerlijk gezegd was ik ook wel moe. We hebben hard gewrkt, veel geoefend. Oefeningen die veel met je doen. Zoals de oefening met drie stoelen, waarvan de middelste het “nu” is in het verhaal van de coachee, de andere stoel het verleden en de voorste de toekomst. Hoe is de stoel van het verleden bijvoorbeeld? Welke ruimte mag die krijgen? Enzovoort.
Door deze middag en de oefeningen is Narrative Coaching heel dichtbij gekomen.
De reacties waren zeer positief. Een geweldige en liefdevolle manier om te gaan gebruiken in je coachpraktijk.
Voor wie zich verder wil bekwamen: zie de literatuur.
We hebben heel toepasselijk de middag afgesloten met het lied Blessed Assurance, Jesus is mine, met het prachtige couplet: This is my story, this is my song.
Mari Berens.
Els van der Naalt schreef: Narratieve coaching
'Narratief' komt van het Latijnse woord 'narratio', verhaal. De narratieve psychologie bouwt op de veronderstelling dat mensen hun identiteit construeren door het vertellen van verhalen over zichzelf en over wat hen overkomt. (Wikipedia)
In het uur in de trein van Gouda naar Nijkerk, bedacht ik dat we vanmiddag waarschijnlijk ‘op verhaal’ zouden komen door ons eigen levensverhaal op een nieuwe manier te onderzoeken en te vertellen. Dat is deels ook gebeurd als ik nu terugkijk, en deels ook niet! Ik werd verrast door nieuwe interessante inzichten.
Wanneer we als begeleider enkel gesprekken voeren met de gecoachte, krijgen we informatie uit het verstand, uit het bewuste. Vandaag hebben we meer ontdekt én ondervonden wat in het verborgene is. We hebben in sneltreinvaart ontdekt wat ons hart, onze ziel en wat onze kracht te zeggen hebben.
De zes uitgangspunten van het narratieve gedachtegoed werden door Bram uitgelegd.
1) Vertrouw. Alles is er al.
2) Wees aanwezig bij wat er is zonder oordeel.
3) Spreek alleen wanneer het de stilte verbeterd.
4) Focus je op de ervaringen in plaats van op[ de verklaringen.
5) Werk rechtstreeks dat wat er in het verhaal zit (de narratieve elementen).
6) Sta op de drempel als het nieuwe verhaal zich aandient; blijf daar als coach staan!
Bram heeft een seculiere opleiding gevolgd bij David B. Drake en naar eigen zeggen heeft hij Davids gedachtegoed enigszins gekerstend.
Deze middag heeft me opgeleverd dat er ruimte is om mijn verhalen, mijn verhalen te laten zijn. Tevens heb ik het inzicht dat het verhaal zoals ik dat nu beleef, subjectief is en dat deze beleving, dit verhaal niet op deze manier verder hoeft gaan. Ik kan nu beter luisteren naar mijn hart, mijn ziel en mijn kracht om het verhaal anders te gaan zien. Het roept gelijk de vraag bij me op in hoeverre dit dan meer objectief of even subjectief is J Stof voor een volgende ontmoeting met mijn collega’s?
Met deze methode kan ik snel tot de kern van vraagstukken komen.