“Coachen aan de creatieve rand van de intuïtie” met Bram Flippo

We waren heel blij met de grote interesse voor deze workshop. We denken een trend te zien.
Van twee deelnemers aan de workshop hebben we een impressie ontvangen:

De impressie van Jeanet Elders:

Je voelt iets aan je water, je hebt iets op je lever of vlinders in je buik. We hebben genoeg talige aanwijzingen dat ons lijf merkt wat we ergens van vinden en wensen. Vaak eerder en beter dan we zelf weten.

Op 24-11-2017 gaf Bram Flippo de workshop Focussen. De focusing methodiek helpt om waar te nemen wat je lijf aangeeft aan wat er speelt. En wat er nodig is om weer in flow te komen, als je nu vast zit in je denken.

Voel je je niet in staat om te beslissen? Kun je niet duiden waarom jou iets zo raakt? ‘Ben je nu eenmaal iemand waar men niet naar luistert’?

Met focussen ga je met je aandacht naar binnen in je bovenlijf. Daar merk je wat je fysiek voelt bij je situatie, je probleem, je aanname of conclusie. Een coach begeleidt je daarbij.

Het is tijdens de workshop voor veel coaches onwennig om te merken wat we, en hoe we wat met ons lijfelijke gevoel kunnen. En ook is het nieuw om zulke eenvoudige taal te gebruiken in de begeleiding van zo’n proces.

Tijdens de workshop oefenen we.
We leren zelf om vanbinnen waar te nemen wat er te merken en te voelen valt. Bij een stelling, een keuze en t.a.v. ‘je ervaring van de herfst’.
Ook oefenen we als begeleider van dit bijzondere proces bij een ander. De milde taal, de stiltes zijn spannend voor de coach. Maar prachtig om getuige te zijn wat zich in de coachee ontvouwt.
En Bram laat in is een live coachsessie voor de groep zien hoe hij een coachee helpt om haar gevoel te volgen. Een gevoel dat spreekt, dat nut heeft, dat goed weet wat het liever wil.

Voor sommigen van ons coaches is het echt lastig om zelf dit zo te ervaren, omdat het hoofd zich er zo mee bemoeien wil. Voor veel anderen is deze manier van gecoached worden verstillend. Verrassend om jezelf te merken veranderen en in flow te voelen komen. Heel verrijkend.

Bram, bedankt. Het was een verrijkende ervaring.

Jeanet Elders
www.eldersloopbaan.nl

De impressie van Bas Gravendeel:

De emotie kruipt…
Plotseling is hij daar. De emotie, de vraag: wat ga ik doen? Hij begint beneden en maakt contact met de aarde. Tussen de aarde en de voeten begint hij langzaam vorm te krijgen. Hij nestelt zich even en gaat dan op onderzoek uit. Hij beweegt langs de achterkant van de onderbenen naar boven. Naar de knieholte verder langs de ruimte tussen het bovenbeen en de stoelzitting.

De zwaartekracht drukt. Via het zitvlak naar de rug en de schouders. De schouders schudden en maken ruimte. Richting eindbestemming, nee niet het hoofd. Daar niet heen, maar via de mond naar de keel, de borst en de buik. Tussen de ademhalingen door. Meeliftend op de ademtocht. De adem herhaalt.
De vraag gaat mee. Daar gebeurt het bijzondere, nog net geen wonder. De vraag ontvouwt zich langzaam. De vraag, de dringende vraag, de niet gewenste vraag opent zich langzaam.

Welk perspectief ontvouwt zich hier? De afgrond en het perspectief. De afgrond zwart als de nacht en steil.
Niet gezien, wel waargenomen. Met de rug er naar toe. Het perspectief van een kleurig landschap dat zich ontrolt. Naar de verte kijkend ontstaat een zon, een lucht waar de zon in past. De kleur. Rust. De horizon kromt zich tot een stukje cirkelboog.

Het beeld kantelt. Het land gaat schuin omhoog. De klim door het landschap begint. Geen moeite. Het landschap is verbazend, open en ruimte gevend. Alles kan nog ontdekt worden. De bedekking kan er af gehaald worden. Stapje voor stapje krijgt het land betekenis en vormt het zich. De kleur groeit steeds verder uit. Intens en warm. De geur is zacht; de stilte verbazingwekkend en ook vertrouwd.
De zon groeit zonder groter te worden. Er klinkt harmonie. Het is goed. Links de rijzende grijze bergen. De beek naar het eind lijkt steeds groter te worden.

Om de hoek is een scheepswerf. Groots rijzen de gebouwen uit het landschap omhoog. Dissonanten met zwaaiende armen. Het geklop wordt langzaam luider. Vroeger. Tijd om een helpende hand te bieden.
Het landschap trekt. Wat zou er achter de werf liggen?
Tijd om terug te gaan. Tijd om de vraag te beantwoorden.

Bas Gravendeel
www.betacoaching.nl